Kwiczoł (Turdus pilaris)

opis

Stuttgart Kurpark 08-04-2020r

Długość ciała: 24-27 cm. Duży drozd, wielkością zbliżony do kosa. Wierzch ciała brązowy, głowa i kuper popielate, ogon czarny. Cały spód ciała gęsto plamkowaty na beżowym tle. Kwiczoły są aktywnymi, rzucającymi się w oczy i hałaśliwymi ptakami, odzywającymi się często czkającym głosem. Często gniazdują w luźnych koloniach na skrajach zadrzewień lub w parkach. Mają rzadki wśród ptaków śpiewających zwyczaj gromadnego atakowania i przeganiania intruzów, nawet znacznie większych od nich. Główną bronią jest ich własny kał, którym obryzgują wroga. Zimą kwiczoły skupiają się często w stada liczące po kilkaset osobników, obsiadające drzewa i krzewy z owocami.Występowanie: cały obszar kraju. Siedlisko: Skraje lasów liściastych, zadrzewienia i szpalery drzew, stare parki, osady ludzkie bogate w zieleń. Liczny, lokalnie średnio liczny ptak lęgowy. Gniazdo: Na poziomej gałęzi lub w rozwidleniu konarów na wysokości kilku metrów, gniazdo w postaci czarki zbudowane z traw i liści z wylepą z gliny. Lęg: 5-6 niebieskawozielonych, rdzawo nakrapianych jaj. Wysiadywanie: 13-14 jaj. Młode opuszczają gniazdo po 13-15 dniach. Pokarm to: różne bezkręgowce oraz owoce. Wędrowny. Przylot: III-IV, odlot: X-XI. Licznie zimuje w kraju